sessiz bir çýðlýk koptu yine fark ettin mi dost istanbul semalarý inledi sanki çýnladý sanki dalga dalga oldu gökyüzünde yanký yanký oldu
ben duydum sen duydun þu yoldan geçen burnu akan çocuk duydu çingene deðilsen insan deðilsin diyen çiçekçi kadýn duydu otobüs kuyruðunda aman önce bineyimde ayatkta gitmeyeyim diyen teyze aðýr iþtsede kulaklarý duydu minibüs þoförü ne oldu diye þöyle bir döndü baktý yanýmdaki amcanýn yüreðinin yaðlarý aktý aðlamaya baþladý genç kýz onun derdi sanki farklý
hepsi yüreðinden birer parça aþk söktüler yalancý tebessümlerle ellerinde bana tuttu
iyi niyetli insanlar üzülme dedi hepsi bana nasihat etti
sessiz bir çýðlýk koptu dostum depremler oldu ardýndan fýrtýnalar koptu hepsi bir duygu seli oldu yüreðime aktý lakin bir o duymadý be bir o sarsýlmadý...
sessiz bir çýðlýk koptu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşikar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.