EY RUH!
Ey Ruh! Gül deðilsin ki, bülbülle ne iþin var
Her sevgi bedel ister, vermek suç almak ayýp
Bilmez misin ki dünya, gerçek sevenlere dar
Seven her kalp el ister; nerde o kalp, el kayýp
Ey Ruh! Hasret çok yaman çeker misin ebedi
Menzilinde bir han var, bekliyor ne haldesin?
Vurgun yemiþ gönüller, yakar köþkü mabedi!
Firdevs’e bir yol gider, sen niçin vebaldesin?
Ey Ruh! Çek þu hançeri, parçala, kes nefsini
Ondan gelen ne varsa, hoþ görünmesin sana
Yargýsýz çok infaz var, çekme gönül hapsini
Ve aþk manasýz kalýp, boþ görünmesin sana
Ey Ruh! Göçme uzaða, dönemezsen üzersin
Sana bir can diyen var, býrakma kalýr cansýz
Sen ki halden anlarsýn, denklemleri çözersin
Dost kahvesi içilmez, piþmemiþ ve fincansýz
Ey Ruh! Üzme üzülme sevgi Hak’tan hediye
Tefekkür et ve iste, vermek de, hak almak da
Sorma bos ver kendine; neden, nasýl, ne diye
Gönülde ask var iken, almakta hak, çalmakta
Ey Ruh! O’na bel baðla, koymaz seni çaresiz
Malik-ül mülktür Allah, O’ndan dile sevmeyi
Rahmet-i Rahman’dýr O, ikram etmiþ suresiz
O "Sevin" dedi; sevdik, zay etmez Hak emeði
TEMEL ATA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.