KADINLAR

KADINLAR
Bir gece vardiyasýnda umut,bir genç kýz için gelip vurulan bir kuþ gibidir çoðu zaman,

Onbeþinde okul çaðýndayken,beyaz gelinlikle evden götürülen ,

onyedisinde kapkara bir örtüyle yok olmuþtur kaderi…

Bazen bir sokak ortasýnda duyarsýnýz çaresiz haykýrýþlarýný,

bazen tel örgülerle çevrilmiþ bir odanýn penceresinde kelepçelenmiþtir sözleri,

Ve çoðunlukla baðýramaz,anlatamaz o çaresiz masumluðunu…

Savunmasýzdýr o melek yüreði,koruyamaz kendini boyun eðer oracýkta kaderine,

Haykýrmak ister hemde delicesine fakat duyan olmaz,

nedendir bilinmez duymayýz çoðu zaman iþimize geldiðince….Ve zaten duymakta istemeyiz.

Kadýnlar evet kadýnlar onlar her yerdeler ,onbeþinde gelin olan onyedisinde katledilen,

Aldýrmayan kulaklar ,görmek istemeyen gözler önünde acýmasýzca darbedilen,

aðzý salya akan beyinlerin kötü düþüncelerinde kirletilen masum meleklerdir onlar,

Kadýnlar evet kadýnlar onlar her yerdeler,evde anamýz,bacýmýz,kimi zamanda gönül yoldaþýmýzdýr onlar,

Ama nedense kötü düþüncelerinde en büyük kurbanýdýrlar onlar,

küçük yaþta yitirilen umutlar,büyüdükçe daha da yitirilir ve boþluklu bir bilinmezliðe itilir…


Sosyal Medyada Paylaşın: