MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KÜÇÜK BİR İLÇEDE YAŞIYORDUK
Nuran Benli

KÜÇÜK BİR İLÇEDE YAŞIYORDUK


GARP TEN ÞARKA BÝR GELÝN GELDÝ
ÞARKTAKÝ ÇOCUK LUK
Babam memurdu
Küçük bir ilçede yaþýyorduk bahçeliydi evlerimiz
Annem çamaþýrý leðende yýkardý
Bahçedeki aðaçlara baðlýydý çamaþýr iplerimiz
Yaþýtlarýmýn çoðunun ismi ya hürriyet ya adaleti
Ýhtilalle tanýþmýþ üzülmüþtük hepimiz
Sene bin dokuz yüz atmýþ
on beþ yýl geri gitmiþti bu millet
Herkes üzgün
Borçlu imiþ devlet
Evlerimizde lüks yanardý
Elektrik bilmezdi bu millet
Evlerden altýnlar toplanmýþ
Bilezik, yüzük bir sürü ziynet
Sonra ismi lazým olmayan kollarda,
Parmaklarda görülmüþ bu marifet.
Küçük bir ilçede yaþýyorduk
Sene bin dokuz yüz atmýþ mevsim bahar
Babam memur annem meþhur bir terzi imiþ o zamanlar
Hayat mahrumiyet kadýnýn çalýþmasý mahcubiyet
Ýdaremiz mecburiyet
Annem yemeklerimizi bahçemizde
Taþtan yapýlmýþ ocakta yapardý
Bulunursa gaz yaðý
Bazende gaz ocaðýmýz veya ispirto ocaðýmýz da
Yoktu Sonradan tanýdýðýmýz
Elektrik ocaðýmýz
Petrol ocaðýmýz, tüplü gazýmýz
Ben küçüktüm ailem küçük çekirdek tik hepimiz.
Küçük ilçelerde yaþardýk
Evimiz ya toprak ya kerpiç olurdu
Ama sýcacýk vede samimiydik biz
Herkesle can gibiydik
Komþularýmýz vardý:
Tetelerimiz,yengelerimiz,abalarýmýz
Hacý babalarýmýz,hacý annelerimiz
Çok derindi sevgilerimiz
Mahru muyduk mahrumiyet mi yaþýyorduk
Bilinmez ama
Çok þirindi evlerimiz
Odamýzýn tam ortasýnda,
Tavanýna asýlý kuruluydu
Kumaþ kenarlý salýncaðýmýz
Ýçini çok merak ettiðim bebe beþiðimiz
Sallamam için ucunda uzunca bir urgan asýlýydý
Bebeðimiz yatardý onun içinde
Annem bir aðlama duyunca
Hele birde elinde bir iþ varsa
Koþ salla. derdi bana
Çocuk kuvvetimle koþar sallardým
Bir duvardan bir duvara
Korkudan mý bilinmez susardý bebek
Çocuklar böyle büyürdü o yýllarda
Küçücük bir ilçede yaþýyorduk o zamanlar
Sokaklar yoktu her yer yemyeþil
Biz manav bahçývan bilmezdik
Sebzeyi bahçe den,
Meyveyi aðacýndan koparýrdýk
Aðaçlar ýn meyveleri yerlerde
Çiçekler,böcekler di en çok tanýþým
Sofralar serilirdi bahçelerimiz e
Toplanýrdýk sofra çevresine hep birlikte
Akþam olunca yatsý ezanýna dek otururduk
Bahçelerimizde
Sadece
Sonbaharda çekilirdik evlerimize
Annem namaz kýlmak için seslenirdi
Kapýmýzda otururdum beklerdim
Biri gelirse diye.
Birde dua isterdim oyuncaðýmý güzel yapabileyim diye
Biz para nedir bilmezdik
Mutlu olmak için hep dualar isterdik
Öyle mutlu çocukluðumuz vardý ki,
Bunu çok geç anladýk.
Küçük bir ilçelerde yaþardýk
Çok candan arkadaþlarýmýz olurdu,
Mutluyduk
Peynirlerimizi küplere bastýrýp,
Topraða gömerdi ninelerimiz
Tel dolaplarýmýz vardý kilerler-imiz de
Sebzelerimiz çürümez di sararýp solardý
Tandýrlarýmýz vardý ekmeklerimizi piþirdiðimiz
Vede saclarýmýz olurdu kilerler imiz de
Hiçbirimizin akrabasý sorgulanmadý karakollarda
Tek tük vukuatlar la yüzler kýzarýr utanýlýr dý
Suçlu derdik o zamanlar da
Hapishaneler var mýydý bilemem çocuk anýlarýmda
Ama adýný bile duymazdýk,
Sözü geçseydi korkar unutmazdýk o yýllarda
Ýnsanlar birbirini severdi
Kavgayý yalnýz çocuklar ederdi
Bazen babamdan duyardým
Keþif dönüþünde anlatýrdý
Ýki tarla sahibi kýrgýnmýþ,barýþtýrdýk. diye
Demek ki sýnýr ihlalleri oluyormuþ bazende
Biz barýþ dolu dünyada büyüdük hepimiz
SENE BÝN DOKUZ YÜZ ATMIÞ
Biz çok küçüktük ailemiz çekirdek
Dünyamýz ayçiçeði çok mutluyduk o zamanlar
Yaþlanan büyüklerimiz itibar kazanýrdý
Evlerde baþ köþeydi yerleri
Yoktu huzursuzluk daðýtan huzur evleri
Hiç duymamýþtýk kanseri,Ýnsanlar yaþlanýnca ölürdü
Çocuklar çiçekten,
Uzun zaman korkarak dokunamadýðým,koparamadýðým çiçekten
Gerçeði öðrenince de kýyýp ta yine toplayamadýðý
O renk renk açan çiçekten
Biz bir çok ilçelerde yaþadýk
Samimiydik severdik birbirimizi
Bir yerden diðer yere tayin olup gidince
Tüm ilçe uðurlardý bizi
Hastalar olurduk aðlamaktan
Herkesin elinde kendi piþirdiði pastalarý,
Çörekleri
Yolluðumuz olurdu
Saatlerce yüklenmesi beklenen kamyonlar olmazdý öyle
Her evin aynýydý eþyasý Bir masa altý sandalye,bir karyola,iki divan
Birkaç tahta kutu içinde mutfak eþyasý
Varsa þayet birde dikiþ makina sý
Bir gaz ocaðý,lüx feneri Kilimlerle baðlanmýþ yatak balyalarý
Bir büfe,bir radyo en önemlisi
Ýçi su dolu çiçekle süslü fanusu
Kimse kimseye özenmez di
Yoktu birbirimizden farkýmýz
Ne amirin ihtiþamý
Ne memurun yoksulluðu söylenmezdi
Asl olan makama saygý idi
Herkes samimiydi fakat haddini de bilirdi
Ayrýlýnca býrakýlan dostlarla bazen
Baþka ilçelerde hasretle buluþulurdu
Özlemler çoktu ,özenilen sadece dostluktu
Mektuplar la özlemler hafifletilir paylaþ ýlýnýrdý
Aðlayarak damlayan gözyaþlarýyla daðýlan mürekkepte
Okunan mektuplar
Küçük bir çok ilçelerde yaþadýk
Hepsi birbirinin aynýydý
Kýz görmeye komþularla gidilir
Damat soruþturulmaz dý
Herkes birbirini tanýrdý iyi bilirdi
Düðünler üç gün üç gece sürerdi
Misafirler paylaþýlýrdý
Bütün beyler beyefendi,
Hanýmlar hanýmefendi idi
Kýyafetler özenilerek seçilirdi
Fötr’’süs beyefendi göremezdiniz
Ya hanýmefendilerin zarafeti
Þapkalarý eldivenlerine inat Dantelalarla süslü olurdu
Konuþmalar seçilir
Konuþulanlar dinlenirdi
Küçük birçok ilçede yaþamýþtýk
Birbirimizi hiç ihmal etmemiþtik
Dostluklar saðlamdý
Adam gibi adamdý büyüklerimiz
Bir tek bayramlarda deðil her günümüzde
Konuktuk kocaman dünyamýzda
Koskoca gönüllerde
Küçük bir çok ilçelerde yaþadýk.
Mutlu
Mesut
Saadetle
Ve birbirimizi gerçekten iyi bilirdik o yýllarda
Kardeþce
GARP TEN ÞARKA BÝR GELÝN GELDÝ Hayat hikayemin bölüm baþ giriþleri
NURAN ÖZTÜRK BENLÝ NÝN KALEMÝNDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.