HANİ SÖZ VERMİŞTİK

Hani söz vermiþtik , bugün hayata yeniden baþlamaya
Seni üzenlerden bir , bir, hesap sormaya ....

Vakit heyalan vakti
Kopuyor yüreðimden ,
zirveye týrnaklarýmla, taþýdýðým umutlar..
Þimdi kan kýrmýzý gözlerim
Dilimden eksik olmuyor, sitem dolu eyvahlar

Siyaha bürünmüþ, kalbimin sayýsýz hücreleri...
Sanki, bir rüzgarda kaybolup, gidecekmiþ gibi,
Kuruyup tükeniverdi ömür sahifeleri...
Birdaha dünyaya geri gelmeyecekmiþ gibi...

Sen þimdi yoksun
Benim yüreðimde açan ,kardelenlerde yok
Zemheri ayazýnda buz kesmiþ bedenim
Sus pus olmuþ, limanýna sýðýndýðým ,
Mutluluk denizleri..
Gelmiyor artýk baþ ucuma
Bana ,seni anlatan, uður böcekleri.

Vakit kuþluk vakti
Yargýsýz infazlarýn mührü çakýlýyor anlýmýza ,
Ýnadýna kollarýna koþtuðumuz zifiri karanlýklarda
Þimdi fermanýmýz verilmiþ
Hani bir hýþýmla, son noktayý koyamadýðýmýz ,
kararsýzlýklara
Geri dönermi bilmem ama,
Bundan sonra ,kavuþmak zor
umutla beklediðim , mutlu yarýnlara....


Sosyal Medyada Paylaşın: