NAZLIM

Yine efkâr bastý ruhum daraldý,
Duvarlar üstüme yürüyor nazlým.
Ümidim tükendi, dert bana kaldý,
Bu yaþantý beni yoruyor nazlým.

Yaþadýðým hayat sanki bilmece
Düðüm olur dilde, dökülmez hece
Kâbus gibi çöktü bitmiyor gece
Zaman iþlemiyor duruyor nazlým.

Duygular firarda, aklým bulanýk
Kafa karmakarýþ yüreðim yanýk
Çektiðim çileye yýldýzlar tanýk
Akþamdan sabaha karýyor nazlým.

Dal budak salarak köklendim sandým
Arýnýp dertlerden paklandým sandým
Kendi iç dünyamdan saklandým sandým
Ne yapsam nafile görüyor nazlým.

Yazýlanlar mutlak gelir baþýma
Ecel vuku bulsa bakmaz yaþýma
Hüzün katar katar düþmüþ peþime
Köþe bucak beni arýyor nazlým.

Mahir’im halimi bilen olmadý
Açtým yüreðimi gelen olmadý
Kayboldum meçhulde bulan olmadý
Sarardý yapraðým, kuruyor nazlým.

Mahir Baþpýnar/ 07.09.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: