sen yokmusun sen vurdumduymazlýðýn çehresi duymuyormusun? duymuyormusun? yüreðimin sesini aðlýyor sýzlýyor yokluðunda yokluðunla sanki þiirlerime nail olmuþ yazýyor yazýyor yazýyor seni.. bilmez býkmak usanmak nedir tesellinin ötesinde bir umut o güzelliðin eseri yalnýzlýðýmýn goncasý misali pempe hayallere astým seni çölde serap benzeri.. aldýðým her nefeste sen içtiðim her yudum suda sen baktýðým her yerde yine sen sanki yaþam tek senden ibaretmiþ gibi.. bu ne bir bilmece ne bir masal ne de bir hikaye, bu gözlerimin sende bulduðu hayatýmýn ta kendisi yaþarken yaþamayý tatmýþ gibi bir þey.. sense sözlerin bittiði yerdemisin? þu üç günlük ömrün mucizesi kaldýr baþýný bir bak gir þiirlerimin ruhuna bul beni gör halimi sevmek hem gülmek hem aðlamak hem özlemek hem arzu etmek sevmek çok þeyleri ayný anda yapmak yaþamak hissetmek sanki ben beni sende tarif ediyormuþum gibi...
(Berlin,07.09.2013)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.