İŞTE BEN

Çingene mahallesinin bir alt sokagýnda dünyaya geldim ben,
eski naftalin bir evde ,hüzünbaz bir yaþamýn þubat sogugunda
ekiz eþiydim,bir tek ben göz açtým dünyaya, kardeþim mýzýkçýlýk yaptý
ufacýk dogmuþum,bir kola þiþesi büyüklüðünde,ailenin ilk gözbebegi parmak kýz...
ne çaba sarfetmiþ babam,annem....biri öldü,digeri yaþasýn diye....
herkes bebegini kundaga sararken, pamuklarda büyümüþüm ben
annemin sütünün tadýný bile alamamýþým kardeþimi topraga verdiginden,
çok zahmet vermiþim aileme,kolay mý evlat iþte,nefesim her yeni günün sabahý onlara hediye....
direndim yýllarca yaþama inat, direndikçe güçlendim,direndikçe büyüdüm serpildim,
daha ilk günden hayata bir sýfýr yenik düþsemde, direndim asice
hayatta farklý bir yolculuðum oldu benim ama degdi biliyorum
inanç,sevgi ekmegim aþým oldu, üzüntülerimi gülüþlerime peþkeþ çektirmedim
baþarýlarýmla ailemi sevindirdim,gurur duydular, agladýlar sevinçlerinden
içimdeki çocukla dostlarýmý þenlendirdim,samimiyetin bayrak yarýþýnda hep en öndeydim
kimin derdi olsa koþan,kimin yaralarý olsa saran yardým meleðiydim
þimdi diyorum iþte,
Dünya denen savaþ meydanýnýn kahramaný benim….
Ben kim miyim….asi þaireyim simdiki ismimle…….þaire arzu günal
Sosyal Medyada Paylaşın: