İNSANLARIN
Yüreðimin köþesinde yeri var insanlarýn
Ýnci mercan yakut zümrüt zeri var insanlarýn
Ben ezelden aþýðýyým ben insaným diyenin
Ders almalý okumalý piri var insanlarýn
Benlik duvarýn aþmamýþ ben ona insan demem
El uzatmam sofrasýna asla bir lokma yemem
Feriþtah olsa ne yazar çekinmem baþým eðmem
Hilesi var hurdasý var þer’i var insanlarýn
Bazý insan kýþa benzer kar olur yaðmur olur
Bazý insan mülayimdir her derde hamur olur
Bazý insan çirkef olur bazýsý çamur olur
Bulaþýrsa daha çýkmaz kiri var insanlarýn
Ýnsan vardýr insan gibi yiðitlik var þanýnda
Ýnsan vardýr kaç uzaklaþ fazla durma yanýnda
Ýnsan vardýr asillik var damarýnda kanýnda
Ayný kefeye koyamam eri var insanlarýn
Ýnsana yüzüm türaptýr çiðnesin yol olurum
Namerde meydan verilmez merdine kul olurum
Öðrenirim ben insandan ondan hisse alýrým
Mizani caným sadaka biri var insanlarýn
Ozan Mizani (Taner Karataþ) 06.09.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Mizani Taner Karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.