Kalemimin sürme gibi çekildiði anlarda Nafile bir yalnýzlýk kaplar içimi. S/isli bir fanusun ardýndan, B/akarcasýna b/akarým hayata.... Ve her b/akýþta Canýmdan binlerce c/an çekilir yaþama dair Mutluluk nedir? Nerededir? Bilinmezliðin taa ötesidir Benim çok uzaðýmda...
Kuþkularým olmasaydý Korkularým da olmazdý sana dair çaresizliklerim de olmazdý böylesi bedbaht Duraðan yalnýzlýðýmda Bu denli karamsar çizilmezdi yokluðun Ve gitmezdim sensiz Hiç bilmediðim yerlere... Þimdi sana sebep; Sürgün yalnýzlýklara çekiliyorum biçare
Bazen bir yanardað misali, patlasam diyorum hani Aksam lav lav derinliðine Bir magma gibi y/aksam Yansan nefes nefes sýcaklýðýmda Akýþkanlýðýndan Kronikleþen dev kütleler oluþtursam Yýðýnlarca....
Ve sen mesela bir Ferhat olsan Benim için daðlarý delen... Ben de Þirin olsam Sana hasret Tez kavuþmayý bekleyen...
Offf hadi... Kýr þu yalnýzlýk zincirini Sürgün etme yokluðunu yalnýzlýðýma Biçare sana vurgun bu c/aným Henüz çekilmeden gel Gel ki! Bitsin bu sürgün yalnýzlýðým...
Kardelen 26.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.