* / Eðer ki bir gün , dalýndan koparýlmýþ bir çiçek için , kesilmiþ bir aðaç , bir yavru kuþ için , kanarsa yüreklerimiz , bilin ki o gün , dünya üzerinde tüm acýlarýmýzýn da bittiði gündür /
/ kýrýk dökük bir akþamüstü penceresi iþte / / artýk bakmak bile gelmiyor içimden /
gözlerimin önünde hep onun hayali o ki yavru bir kýrlangýç’ tý biraz sarsak biraz acemiydi belli ki
of ki ne of ... kimbilir belki de küçücük kanatlarýyla uçmaya baþladýðý daha ilk günüydü pencerenin camýna çarptý önce ve odamýn içine düþüverdi acýklý bir haldeydi çýrpýndý bir süre avuçlarýmdaydý kendinde deðildi
Allahým ! çaresizlik ne kötü hiç bir þey yapamadan öylece beklemek baþýnda yaþamdan kopup gitmesine seyirci kalmak hiç bir þey yapamadým onun için evet çaresizdim ben de onun gibi
kahredici bir duygudur bu bilen bilir bu pencereden yansýyan gökyüzüydü ve günün o saatinde o açýdan yavru kýrlangýç gökyüzünün maviliklerine kanat çýrpýyordu kendince
kimbilir bunca hüznü bende býraktý gitti penceremin camýna çarparken bile gökyüzünün maviliklerini özgürce uçuyor olmanýn mutluluðunu hissediyordu belki de dilerim ki acýyý deðil
çarptýðý son ana kadar " o çok mutluydu " diyorum hep kendi kendime bunun böyle olmasýný diliyorum iþte çaresizce bunu , öylesine diliyorum ki þu an anlatýlýr gibi deðil ..
* Mert YÝÐÝTCAN 06 . 09 . 2013 istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.