Efsunundan âþikâr âmâdeyim istinatgâh
Câvidân âgâhtý heyhât, kalpti bâriz niþângâh
Kýble essin çýktý vaktim acâib hallerimden
Vahyi fermân sîne atlas, ardý serdik namazgâh
Emrivâkin câna minnet aþk ki elverdi dünden
Tuttu dönmez anlaþýlmaz bir aþýlmaz güzergâh
Hâcegânýn gönlü zengin hazza fýrsat erinden
Fakrý sonsuz sanki kârun câmi zer, secde kalpgâh
Þâiremden esti yêgâh yâda ses ver gazelhân
Bûselerden katre damlat þimdi baþlar girizgâh
Lutfu ergin sofra dolgun, indi makbul göðünden
hoþ ziyâfet pir ziyâret bin edâ doldu tezgâh
Râvi suskun, derse mecnun akçe Yoksul’da yoksun
Kendi miskin dostu miskin köhnesinden bu dergâh
Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fe’ûlün
Râvi :: Rivayet yani söylenti anlatana verilen ad.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.