Bir Özlem Girer İçime
rengi rendelenmiþ güneþ
ben yine de yaþam kadar haklýyým
bir su damlasý kadar zamansýzým
bir þarký kadar çok
gülle bülbül kadar imkansýz
hangi heba edilmiþ baharýn kýzýyým
terim göðsümün orta yerinde demirlemiþ kendini
nefesim
kadýn
sen ki
mürekkebi okþayan mektup
varlýðýn hayal
sesin uzak yýldýzlardan dinlenilen keman
aðlatmayan türküler var gözlerimde
ezber bozuyor sýzým
saçlarýmda deniz kokusu
ve ardýnda derin okyanuslar
sabýrsýz gece
Ýzmir kadar þuh
aþktan ve ýþýktan yapýlmayým
sevmeler yarýþmasýný baþlatsýn ayýþýðý
binlerce yýl uzaðým kollarýna
dudaklarýna bir öpüþ boyu yakýn
geç kalmýþlýðýna of demedim
suretini göstermedi uyku
esmer þiirlerin en suskun yerinde daldý gözlerim
kalabalýktaki yalnýzlara þiirler yetmez
okþadým gülüþlerimle zamaný
saatleri durdurdum bir ülke çekilirken duvarlarýna
ve ben hüzün yüzlü çocuklara aþký anlattým
polisler ve silahlar kötülüðün tarihinden uzaklaþtý
sen gelmeden ölmem dedim Tanrýya
rengi rendelenmiþ güneþ
biz yine de yaþam kadar haklýyýz
gel
sarýlmak cehennemi kovar gökkuþaðýndan
seni bekleyiþim sýðýntýdýr çocukluðuma
acý bir gülüþ dýþýnda bir þey yok fotoðraflarýmýn ucunda
sanki, ruhum bir sisin kanadýnda
geç kalma sevgilim
yüreðim ateþler içinde akan ýrmak
savaþ, toprak ve aðlamak
ve ben çok yalnýzým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.