dönüş düşümü

kaç eylül çýkar ki dedi yüzümdeki çizgilerden
karýncalarýn son telaþý vardý köklerinde
usulca oturdu ahlatýn dibine
pasinler sarý çarþaf
pasinler gurbete gebe
hasret demleniyor gene onüç otuz treninde
bitlis sarmasýnýn en efkârlý dumanlarý çýktý ciðerlerinden




yamaç yamaç, dað dað
nisan karý gibi eridi gözlerinde çocukluðu
ninesinin masallarýndaki devler
en derin uykusunun kanýna girdiler
ve çok uzak þehirlerde gençliðini
savaþ kaçkýný haramiler
bir kelle hesabýna kurþuna dizdiler



iþte tam þu körlenmiþ cýlga yoldan
daðlara ota giderdi dilan
sevdaya prangalar vururdu töre
sen yanmýþ tutuþmuþsun kime ne



bu mevsim kimin boynunu daha keskin vurur
yýlanlý daðdan aþan ay’ý
bileylere tutarak
hangi yarayý muhkem acýtýr
çakýr dikeninden denkler kurup
yüreðimi harmanlayarak




her bacanýn tütüþünde
birer birer battý evler ummana
köy silindi,kendi silindi,ahlat silindi
gece ne güzel dost
eylül hançer gibi içine otusa da



ova hýþýrdadý
toparlandý
maviydi rengi sevdanýn
yerle gök arasýnda
bir tanrý
bir kendi
bir dilan vardý













kasým

Sosyal Medyada Paylaşın: