Savaþ ortasýnda bir çocuk ! Herkes oynarken o yorgun. Ayaklarý toprak renginde, Belli ki onun kahve gözleri, Korkudan sapsarý kesilmiþ!
Savaþ ortasýnda bir çoçuk ! Kaderi savaþlarla çizilmiþ. Yastýðýnýn hemen baþýnda, Karanlýk odasýný aydýnlatan, Hiç söndürmediði bir mum.
Savaþ ortasýnda bir çocuk ! Yavrularýnýz gibi pamuk elli. Durmadan hýçkýrarak aðlýyor, Duvardaki aile fotoðrafýndan Ýki dün önce, eksileni arýyor !
Savaþ ortasýnda bir çoçuk ! Kötülük nedir hiç bilmeyen, Dünyanýn baþka yerlerinde, Akranlarý oyunlar oynarken, Koltuk deðneðinden güç alan.
Savaþ ortasýnda bir çocuk ! Adý Ali, Ahmet, ne fark eder ? Hiç bilmediði bu kötü oyunu, Biraz daha büyüyünce, ona, Eninde sonunda öðretirler ! Sosyal Medyada Paylaşın:
İkram Gökhan Akcebe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.