Sîne arzûhâlde, hülyâným dedi
Zelzelenden þehri bir vîrân gönül
Âteþinden mâlihülyâným dedi
Ufku batkýn, leyli kül buhran gönül
.
Etme kaldým mazlumun, yâ gülnihal
Boz duvarlardan çýkar, et hasbihâl
.
Kubbe sâfî hazdý rahmettim düþen
Gök evinden kalbe töhmettim düþen
Zevke gûyâ aþka zahmettim düþen
Yâre tutkun kaldý, çok hayran gönül
.
Sözde kalmaz pâye mîsak irtihâl
Alnýmýn fellâhý haktan ilmihal
.
Muþtusundan sûrurum, doldum ferah
Zahmetimden oldu cennâtim ferâh
Kaygý çekmez gayrý yâr rûhî felâh
Der ki âmîn minnetim þükran gönül
.
Âþikâr olmaz bu âlemdir muhal
Say ki ölgün döngü þemsindir zühâl
Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilün
Mâlihülyâ :: Kara sevdâ
Gülnihal :: Gül fidaný
Ferah :: Sevinçli olma hali
Ferâh :: Geniþ mekân serin mekân....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.