Güneþ, mum ýþýðýndan daha aydýnlýk deðil bana Bir yaðmur mevsiminde somurtuyorum bulutlarýn gölgesine Ah asya ah ! Boyumdan büyük yüreðim vardý benim Yoldaþ olabilseydin, Önümü dahi göremediðim yalnýzlýðýma Þimdi kül tablasýnda geceden kalma izmaritler dinlendiriyorum Sarhoþ kadehlerin inadýna
Baþým yastýkla asla seviþmedi Üzerimi yýldýzlarýn örttüðü vakitten beri Sýrtýmý sývazlayan siyah kokundan kalma bir kasavet Ah asya ah ! Açmasaydým gözlerimi keþke Ölüm bile selam vermezdi tanýmamazlýktan gelerek bana
Artýk aþký bir býçak darbesiyle kanatmak lazým Bütün þüphelerden arýndýrýp, Bütün verilmiþ sözlerin hatrýna
Siyah beyaz bir nefesin özleminde büyüttüm seni Ah asya ah ! Oysa bütün spotlarda ismin yazmamalýydý Renklerden ve ýþýklardan ürperen bir çocuktum, bilmezsin Sadece ay ýþýðýnda ninni söyleyerek büyüttü annem Ve ben, hiç aðlamadým Aþýk olunca göz yaþý dökerim diye
Kimse mesul deðilken Kaypak sýfatlý kuþlarýn bile uðramadýðý düþlerim var Yalnýzlýk artýk hiç sýrtýmdan inmiyor asya !
uytun ..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.