Ellerini bedenimin en derin yarasýna saplayýp.
Sýzýma merhem sürdükden sonra
çýk gel sevgili
çýk gel saçlarýn rüzgara karýþsýn.
Topraðýn suya deðdiði yerde
þiir rahme iner.
Bunu insanoðlu da bilir kuþlar da.
Bu yüzden sevilesidir denizi olan
þehirler.
Ki sen saçlarýn Akdeniz
ellerin hele ellerin Ege
Dudaklarýndan bir Kýzýldeniz dökülür suya
Musaya da yeter Firavuna da.
Gözlerinde Karadeniz patlar birazdan...
Titriyor gövde henüz cepheye
sürülmüþ bir nefer misali
Ölümlere soneler ekliyorum dilimde ki
küfürle
Înanýlasý bir yaný yok bu þiirin
Bir revolver gerek bize.
Yaðmuru dinliyorum
ses etsem
söz olmadan yankýsýný boðacaklar sanki.
Kalbimi onaran o gövden
olmasa
hangi uçurum paklardý beni kim bilir.
Benden bir þair yap kadýn
ölmem o zaman
Akþam gel gözlerime
sabah ellerimi býrakýrým avuçlarýna.
Benden bir adam yap kadýn
ölmem o zaman.
Îçimin boþluklarýna deðsin ellerin
ne kadar sýzým varsa
sök çýkar.
Ya ölürüm
ya þair olurum
korkma kadýn.
Serdal Þahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.