dokunduðum her yerde izin
gözlerinde kalýrken
yýrtýlýr gecem
düþ yanýklarýnda
kim bilir kaç yýldýz kaydý þimdi
o
çocuksu gülüþlerimizden
korkular
diz boyu
hepsi mi çeliþki
varla yok arasýn da
kalýrken umutlar
kaç
nefes eder ki gülüm
durma
haydi git
yaseminler büyür kendi yapraklarýn da
nefes
nefese
burkulur içimiz
serseri bir rüzgar gibi
bazen uçurtma
bazen de marazlý martý kanadýyýz
denizin üstünde dönerken
sanki
sardalye sürüsüydük ayný akýntýyla giden
kaybolduk
gün ýþýðýn da
ýslandýk
her yaðmur damlasýn da
çaldýlar gülüþlerimizi
çaldýlar sevinçlerimizi
asýldýk
þimdi
o
küreklere
mavi
mavi
yeniden doðana dek
her
bahar
bir gelincik tarlasýn da
son/güldü
O
solan penceremizde
suskun
solan bir resim
geçmiþ üstünden yýllar
ilk gün gibisin
parçalanan yüreðimde
deniz
deniz
kokan
her çýðlýk bir sessizlikse
ne
çokmuþ içimde ki sessizliðim
kýyamete dönerken
mavi
Mahir ULAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.