BİR SEN YETERDİN BANA!...

BÝR SEN YETERDÝN BANA!...
Ne isterdi ki gönül senden baþka;
Neye yarar ki sensiz para,
Sensiz hava, sensiz alýnan nefes…

Ömür dediðin yaþanýyorsa sensiz,
Yaþamak mýdýr bunun adý?
Sana bakmayan gözlere,
Nasýl güzel görünür ki dünya!...

Bin yýl sensiz yaþamak mýdýr mutluluk, huzur?
Senle yaþanan bir an tüm bunlardan deðerlidir.
Elin elimde geçen zamanýn adýdýr mutluluk
Ya sensiz ömür;
Ýþ gerçek acý, gerçek çiledir.

Ben istemedim….
Senle paylaþýlmayan hayatý,
Evi, makamý, þaný, þöhreti…
Sensiz uyanmayý,
Ben istemedim içinde sen olmayan baharý,
Sensiz doðan güneþi,
Ben Ýstemedim alnýma yazýlan bu kaderi..

Neye yarar ki, nasýl söner bu gönül ateþi,
Nasýl diner yürek sancýsý,
Sensizlikten daha büyük var mi ki baþka acý,
Ben mi istedim tüm dünya malýný,
BÝR SEN YETERDÝ BANA…

Sabahlara sensiz uyanan ömrümde,
Parlayan güneþ ýsýtmýyorsa beni,
Aðustos sýcaðýnda içilen sular,
Dindirmiyor, söndürmüyorsa ateþi,
Akþam kapanýyorsa yalnýzlýða gönlüm,
Bir mahpus, bir mahkûmsa yalnýzlýðýnda,
Özgürlük nerede,
Sen neredesin ey sevgili?

Þimdi söyle yaþadýn mý ben,
Ömür denilen bu karmaþada,
Nasýl güleyim, saçlarýmdaki aklar niye,
Maden yoksun yanýmda…
Ellerim, gözlerim, bedenim karýþmadan günaha,
Nihayetlensin artýk,
Senden kalan izlerle burada,
BÝR TEK SEN YETERKEN BANA,
ÞÝMDÝ YOKLUÐUNDA
YAPA YALNIZIM BU KARANLIKTA…

04.09.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: