Çile ikramı ilahidir, bahtın sabrı nasibidir…
Çile gönlümü ihya eden,
Bir ah çektirmeden sürura erdiren ferdir
Nefes niye müddetlidir, sorarým imtihanýn o sýrrýnda neler gizlidir
Vakit elbette ki sahibinindir
Kalbim niçin uzlete çekilmeyi ar bilir
Mana vecdinde dirilmek, hakikatin hasretiyle nefeslenmek ilimdir
Neden nefsin her halinden,
Tedrisata muhtaç çehresinden geçilir
Kalp þayet ihsan, inþirah için en sadýk bir dostsa niye imtina edilir
Keyfiyet, nefesimin
Aheste halinde neden ahenge gebe bir naiftir
Ýnsan olmak, beþerlikten kurtulmak, aklým ve idrakim için þereftir
Canan ne bilir, derdin
Bin bir türlü halini kalbim hüzün içindedir
Güz vaktidir, hazan eþkâlin ibretinden temaþa eder evet, hazindir
Ölüm, niçin tefekkür için
Feyiz reçetesidir, açýlacak hesap kimindir
Aþka ram olmayan o an, yýllarý eskiten zaman, ruhumdan katredir
Þimdi aðlamak gelir içimden,
Akmaz, nazar eden gözler derdinden
Sinemin derinliðinden sadýr olan bir ses nida ediyor aþk, saadetten
Görünmeyen o çehresinden
Gönlün hissettiði bir badeyi suhuletten
Ülfetin firkati þad oldu þimdi, kalan nefesin sirkatinde ki kimlikten
Kalbim ne olur, aþkýma
Bir lahza sürur sunsa, bu korkularým ayýlsa
Her sabahýn efkârý, ruhumdan neþet eden feryatla anbean kurtulsa
Andýðým ve manasýnda
Esaret yaþadýðým bu ahval, bir suçlu olmasa
Nefsim vicdanýmla anlaþsa, aklým irademi kuþatýp aþkýyla sevdalaþsa
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.