HER ZÝHÝN KENDÝ GELECEÐÝNÝ DOÐURUR
Parmaklarým, ironik bir sancýnýn tuþlarýna dokunuyor
Aylardan keder..
Solgun mevsimler oynaþýyor gövdemde
Aklýmýn týrnaklarý uzamýþ
Düþ evimin duvarlarý baþtan aþaðý çizik
Bedenim ki, Ay’ýn gölgesinde binlerce kurda dönüþür
Azgýn diþlerinde kanlý hikayeler ýsýnýr
Aþksa , yürek topraklarýnda vampir
Göðsümdeki ýþýðý emip durur
Güneþ ne zaman yüzünü gösterse,
Umudumun elçileri, gülüþüme vahiy olur
Þimdi, usulca say dört kitabý
Ve diz çök! Hurafelerin gerçekdýþý ayaklarýna
Küçük kiyametler kopar
Bilirim ki, inancýn sýrattan ince
Daha dilindeyken ikrârýnýn beli kýrýlýr
Hadi, kendini bul! Hayatýn zifiri yokuþlarýnda
Sen ki, þizofrenik tutkular besleyen kadýn
Sýyrýl! toplumun erkil göbeðinden
Ki onlar, kalpleri bacak arasýnda atanlardan
Utanç dallarý sunmuþlar genlerinin yolculuðunda
Sen, dirilmiþken kendi soylu teninde
Hiçbir recm susturamaz sesini
Yaþamak için sarýl kadýnlýðýna
Unutma!
Senin isyanýn bile süt kokar, göðün rahminde.
NURGÜL OCAK 01:40
03.09.2013 “EYLÜL’E MERHABA”
DEÐERLÝ SEÇKÝ KURULU ÜYELERÝ VE SÝZ KALBÝ ÞÝÝRLE ATAN SAYGIN YÜREKLERE SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMLE!
BÝZ KÝ, YAÞAM BÝÇEN ELLERÝMÝZLE ÞÝÝRÝN ELÇÝLERÝ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.