intizar

demiþ ki þair
’sen sende varmýsýn bende olduðun kadar’..
adýný tarih yazsýn
yadýný içimdeki yangýnlar..
söner mi sandýn
bir gaflet giyinip
en küstahýndan bir ayrýlýkla kolkola;
yangýnýný bir ahýmla baþlattýðým,
günahýnla kaynayan volkanlar...

ve yine demiþ ki þair
her sýrtýný okþayaný dost sanma
saplayacak hançeri ondan yamanýr sýrtýna..
seni bir sen bilmeye devam et
benim bildiklerim Allaha emanet..
sana,
alýnacaðýný bilsem çok þeyler yazardým ama...
edepten yaðmurlar yaðarken saðanak saðanak
bir damla düþmemiþ alnýna
gölgene daha layýktýr bir þeyler sayýklamak..

ve baþka bir adý batasýca demiþ ki
sevdiðin kadar varsýn sevildiðin kadar yarsin..
ne var oldum o kadar düþünsemde
saçlarýmý aðartýp aðartýp,
ne de yar oldum yar olamadýðýndan hareketle..
ne ekersen onu biçersin ey hayýrsýz
sanma lezzet alýrsýn yolundan
sana intizar düzüyorum þimdi
kendi kendimin karakolundan...
Sosyal Medyada Paylaşın: