Soluk Alamıyoruz
Gündüzler güneþ kayýp, gecelerde yýldýz yok
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz.
Ayýn gülen yüzünü görmenin imkaný yok
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz..
Sorumsuzca harcadýk sanma ki ibret aldýk
Hayata anlam katan yeþile hasret kaldýk
Kuraklýk kapýmýza dayandý bakakaldýk
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz.
Çaðlayan ýrmaklarda kalmadý eski eda
Gürül gürül dereler bir bir ediyor veda
Coþkulu þelaler çoktan dedi “elvada”
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz..
Bütün çevre göç etmiþ bir merkeze yürüyor
Denizlerde, göklerde bir istila sürüyor
Beynimiz stres yüklü, bedenimiz çürüyor
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz.
Magandayý, çeteyi besleyen haþlanmadý,
Zehirli yýlan gibi týslayan taþlanmadý
Arnavut kaldýrýma pisleyen dýþlanmadý,
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz.
Mavileri kaybettik, kire battý temizde
Sallanýyor zamanýn sarkacý tepemizde
Yaþamýn tükeniþi bir durak ötemizde
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz.
Tabiatý hoyratça kullanarak yok ettik
Plansýz projesiz binalarý çok ettik
“Üstüne vazifemi? ” diye diye hak ettik
Kurduðumuz þehirde soluk alamýyoruz.
28.11.2007-Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.