en üst katýn
cephesi havadar balkonundayým
ruhumu demlendiriyorum
gözlerim kapalý...
hava hâlâ sýcak
aðaçlarda eksik olmayan kuþ sesleri
eylül’ün ilk haftasý
mevsim sonbahar
aheste esiyor rüzgar
perdeler sonuna kadar açýk
martýlarda bir nidâ
sanki gözlerinde okunasý sevinç var
trafiðe aldýrmadan
denizi alýyorum tam karþýma
elimde ince bel, tavþan kaný çay
kulaðýmda neþeyle oynayan çocuk sesleri
ayaðýmý sarkýtmaya kalksam
baþým dönecek yükseklikten
düþeceðim yere
tutunmalýyým sýmsýký
kalbim duracak, nefesim tutuldu sanki
yan dairenin çaprazýnda
kalýyor göz hizam...
********
gün batýmý
balýkçý teknesi çekilince kýyýya
sevinç dolar içime
o an çizebilirim mutluluðun resmini bulutlara
dokununca nasýl da sýcak duvarlar
misafir aðýrlamanýn telâþýnda yine
akþam güneþi
b/akýnca odamýn zeminine yansýyor mutluluk tablosu
sessizce gemiler kalkýyor
yükünü boþaltmýþ limandan
iki kürek bir sandal olmalý mehtapta
üç adým ötemizden keyfince geçmeli kýyý
seviþince tepemizde yýldýzlar
dil lâl ruh sukûta ermeli
********
nevalesi hazýr çilingir sofrasýnýn
iki duble raký, biraz mezeyle
beyaz masa örtüsünde
efkâr daðýtýyor sigaramýn dumaný þimdi
tokuþuyor kadehler ardý sýra
vakit tamam
çok yaþa
hoþ geldin kadýným
þerefe diye...
[sevgi batbay özçelik]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.