AY HƏMİD (Dostum Həmid Ormanlıya)

Ýstəyirdim o daðlarý gəzməyi,
Gəldin, getdin sən əlüstü ay Həmid.
Daðlar bizi haraylayýr "Gəl" deyə,
Qulaðýmda bu nə səsdi ay Həmid?

Oðul istər seyrə çýxsýn yurd yerin,
Sinə dolu içə çəksin gül ətrin,
Aþýq çalsýn, þair yazsýn söz sətrin,
Çəkdiyimiz hicran bəsdi ay Həmid.

Ormanýmýz gözü yolda, gözləyir,
Əmlik quzu durub dalda, gözləyir,
Þana-þana þirin bal da gözləyir,
Bu da məndə bir həvəsdi ay Həmid.

Bir yad edək, yaðýlara qalmasýn,
Qarý düþmən elə talan salmasýn,
Pardaxlansýn, bu yurdumuz solmasýn,
Namərd iþi yaman nəhsdi ay Həmid.

Sən xatirə, mən þerlər düzərəm,
Obalarý, oymaqlarý gəzərəm,
Düþünmə ki, əziyyətdən bezərəm,
Dost gəliþi ömrə süsdü ay Həmid.

Gəl dolanaq nazlý yurdun baþýna,
Zəhər qataq müxənnətin aþýna.
Ortaq olaq Borçalýnýn yaþýna,
Bir çoxundan o da küsdü ay Həmid.

Ormeþənə, Yýrðançaya "CAN" deyək,
Gözəlləri vəsf eləyək, xoþ öyək.
Bulaq üstə isti kabab gəl yeyək,
Əflatunun budur qəsdi ay Həmid.
01.08.13.
Sosyal Medyada Paylaşın: