Bir kasaya koymuþlar mutluluk çýkamýyor Þifresi kayýp olmuþ zorlama açamazsýn Kader duvarlar örmüþ azim de yýkamýyor Nasip deðilse eðer su bile içemezsin Ah gönül vaz geç artýk sen yalnýz öleceksin Sevdaya ulaþýlmaz sen böyle bileceksin.
Çamurla sývamýþlar sana güneþ doðmuyor Karanlýk sokaklarýn baykuþlarýn yuvasý Gökten rahmet yaðarken sana dirhem yaðmýyor Hala umut edersin elde hüzün kovasý Duvarlara yazarsýn fýrçalarla aþk diye Herkes þansýyla doðar hala bu inat niye.
Kýr dizini sus otur elbet açarsýn çiçek Her virane gönülde yaban otlarý bitmez Vahçi çiçek asildir etrafý sarar böcek Ulaþýlmaz daðlar da yalnýz baykuþlar ötmez Deðeri bilen çýkar incitmeden koparýr Mutluluk denizine seni alýr aparýr.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.