Sen!
Gözlerimin kamaþmasýnda bir afet...
Saçlarýn, hasret güzergahýnda uçsuz bucaksýz ovadýr
Seviyorum seni yaþayasýya, ne var ki
Beni affet! bu dava, aþktan öte bir davadýr...
Takdir edersin, zaman aþk zamaný deðil
Karþý kýyýlarýn birinde, yüreðime patlayan bombalar
Bombardýman altýnda çelimsiz iniltiler var
Bir kaþýk pirinçle, iki damla suya ve umuda hasret,
Baþlamadan biten bir sonsuzluk içinde, mahpus kaldý çocuklar...
Emperyalizmin sultasý yaþayabilsin diye daha bir konfor içinde,
Ölüyor kara tenli, ak yürekli aç çocuklar...
Sen söyle aydýnlýk yüzlüm
Nasýl geçireyim aklýmdan, baldan tatlý dudaklarýný?
Yüreðimden aþký, boðazýmdan lokmayý?
Gözlerimin rotasýný gözlerine kenetleyip nasýl þiir dizeleyim?!...
Dizelerken analar, cansýz yatan çocuklarýný!...
Ýsmail BOYRAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.