BU MEKAN BU DEVRAN BENİM OLAMAZ
Dost diye bildiðim eller cýrk çýktý,
Kündeye getirip beni hep yýktý,
Bir muamma sanki,canýmý sýktý,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
*
Mertlikten eser yok,hile var hile,
Seviyorum deyip gelsen de dile,
Bu yürek dayanmaz gül versen bile,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
*
Kýsmetim kapanmýþ sevmekten yana,
Minnetim hiç olmaz þöhrete,þana,
Bir umut,bir heves verme sen bana,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
*
Ýhanet dört kolda cirit atarken,
Þerefler,namuslar yere batarken,
Adam sandýklarýmýz vatan satarken,
Bu mekan bu devran, benim olamaz.
*
Mertlik ölmüþ,kahpelikler sürerken,
Akýl durmuþ,hep bedenler yürürken,
Köpek bile sahibine ürerken,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
ERTUÐRUL KALAFAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.