ruhumun dehlizlerinde yitiyorum þimdi her düþ bir muamma bana ve her hayal idama sürükllerken beni sessizce
oysa.. gözlerinin rengine havalanýrdý ak güvercinlerim gece yakamozlarýný usulca iþlerken yüzüne bel ki ben... gögsüne sýðýnmak isteyen yurtsuz bir serceydim sen hýrçýn bir denize dalýpta giderken
bilir misin? o ilk günden beridir sevmiþ sevmiþtim seni ben
ve sen denizi seyre dalardým yar derin derin ben yeni hasretleri biriktirirken yýrtýk ceplerime ki hüsraným ürkek bir çocuk kadar telaþlýydý keskin bir týrpanda parçalanýrken bütün düþler
ve omuzlarýmda her gün bir baþka hasreti aðýrlardým sürgün yemiþ karanfilleri sen diye koklarken ki her doðan gün bir baþka ayrýlýk taþýrdý ellerime alaturka þarkýlarda ben kendimi kaybederken
ama hiç saymadým ki... bu benim sende kaçýncý bitmelerim bilmem ki böylece
þimdi toplasam bakýþlarýný iliþtirsem yüreðimin içine ve sürgün etsem çümlelerimi sessizliðinin göðsüne hüzünlü bir bulut gelipte misafir olurken pençereme sen düþersin gözlerimden ben yiterim yine sende
ve yanar yüreðim gözlerinin beni vurduðu o yerde bir beden düþerken yerlere hoyrat bir rüzgar kokunu sýyýrýr tenimden
oysa ki son bir defa sarýlmak isterdim ve ýsýnmak nefesinde öylece
ay/su
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.