usu açan kandırış

bütün söz küsüratlarý yarým kalmalýydý
içten dileklerimi dua diye
saklarken ruh anaya
kuruntu köþelerinde
ayýn doðusuna

þuna sesleniyorum
ey feleðin kamburu
diyarý baþtan aþaðý sökülen harflerim var
hüznüme miskin
eleðinden geçemeyen
terin kokusunu alýp da
düþtün hakikat yoluna
yolun düþse belki elimden
bir kase ýsmarlardým
dilimin ucuyla

ihtiraslarýma kabuk baðla
baþtan yok et felahýn sevgilerini
sokakta yat mesela
sepette bocalayan kemiren
hangi gürültü öldürür
buzdan çözünmeleri
bekleyiþlerin mevsiminde
uzun yol çizilir kadere

hangi rüzgar ýþýðý çabuk
gölgeler?

üþüyen sonbaharým
ýþýnlarýnda gece
karanlýðýnda göz semtiyim

ben þiir yazarken sen diriliyorsun

misaliyim
çoðulistan yarým adasýnda bir kuþ
gündesine çarký döndüren
çürük kaðýt dünyasýnda ýslanan
kandýrmaya uslu açtýran

þüphe çok
uçan kelebeðin
düþünde sakladýðý gibidir minderim
bilirim
ufuklara gözlem yatýþlarýný saklatacaz seninle

’Bilmezler yalnýz yaþamayanlar,
Nasýl korku verir sessizlik insana;
Ýnsan nasýl konuþur kendisiyle;
Nasýl koþar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.’


toz kondurmam sakilere
tüten dumana en son yolcu iken
kýrýlan duvara
yarýlan aynalara sunulan acý
sev diyen kötümser rolün içinde
dingin iken görkemimiz
somurtulan sabiler sonsuza acýlýr yanlýzlýðýnda...

heba ettin nefesini
gösteriþin uydusunda

gezgin i mgeler...

Sosyal Medyada Paylaşın: