Konuþurlar þimdi. Derler ki, Biz biliyorduk bu iþi. Ýster inanýn ister inanmayýn. Yollar kesiþti. Gönül birleþti. Þimdimi adýna kader dendi.
Ýkimiz içinde, Bir zamanlar kabul edilmezdi. Al lemi cihan olsan. Hayýr denirdi. Sultana selam verilmezdi. Siz konuþun biz sustuk. Þimdimi adýna kader dendi.
Akýl ermez sorgu sorulmaz. Dil baðlanýr kulak duymaz. Bütün deðerler yýkýlýr. Kimseye hak tanýnmaz. Zaman gösterecek, Söz söylenmez. Þimdimi adýna kader dendi.
Ömür biterken yakalanýr zaman. Yaþamayý bilenle geçer o an. Yaþamayý bilmeyenle durur zaman. Yiyecek ekmek var ise susarsýn o an. Gönül baðýn daysan. Ah etme, Þimdi adýna kader dendi.
Hak istedi, Göz gördü, Gönül sevdi, Dil söyledi. Yýllarýn zaferiydi. Sözlerimin hepsi gerçekti. Bir geleceðim için söz verildi. Tek kiþi, Gönül dostum konuþsun. Yaþýyorsanýz bilin ki adýna kader dendi. Mehmet Acet NOT: Bir sözümle çok zor durumda kalan beni kýrmayan 30 Aðustos Zafer bayramýndaki gönül dostum olan arkadaþýma üzülme düþünme ve kafana takma hayat yaþamaya deðer. Acet
Sosyal Medyada Paylaşın:
MehmetAcet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.