Sitem Sanma Yâr

Öldü nazarýnda devleþen cüce
Mazi defterinde cüze döküldü
Sol yanýma mezâr kazdým dün gece
Sahipsiz duygular söze döküldü

Gurur duy hâlimle böbürlen salýn
Mecâlsiz kalmýþým ayaðým yalýn
Meçhûle yürürken bu kara çalýn
Nâdanlar yurdunda ize döküldü

Köhnemiþ bedenim derdin otaðý
Mihnetle örüldü sevdanýn aðý
Ben ferhat misâli delerken daðý
Senin istikbâlin düze döküldü

Günbegün erirken göz göre göre
Söylemek istedim sustum kaç kere
Ha gayret desemde nafile yere
Yýllarýn vebali dize döküldü

Gönül meftun iken simasýz resme
Bakmadý cismine veyahut isme
Yalvardým selâmý sabahý kesme
Savurdu zülfünü ,yüze döküldü

Beklenen sevgili ferman vermedi
Irayan yollara ümit sermedi
Aptal âþýk murad alýp, ermedi
Soldu nevbaharm güze döküldü

Sitem eylemedim dostun hasýna
Sukûtum perdedir gönül yasýna
Aðu doldursa da vedâ tasýna
Panzehir olarak öze döküldü

Hicranýn heybeme hüzün yüklerken
Daralýr nefesim kalbim teklerken
’Sen’ olmayý paye gibi beklerken
Her kelâmýn ’size’ ’bize’ döküldü

Hâl-i periþaným,garip sersefil
Âhým günâhýma gönüllü kefil
Süslesin yakaný siyah karanfil
Bedenim üç arþýn beze döküldü.


Sosyal Medyada Paylaşın: