F*abýl izdüþümü yaþayan rengârenk kanaviçeler etrafýmý sarýyor. Gözlerim dolu dolu deniz selinde tutsak, içimdeki bu kasýrga hiç bitmeyecek sevgisiz.
A*ðlasam aðlayamýyorum, gözlerinin içine bakýp susamýyorum. Neredesin ey gök, mavi deniz, kimsesiz.
T*uttuðum sýmsýký ellerim, benden kayýp giden o rüzgâr, daðýnýk liman, binlerce gemiyi sonsuzluða býraktýðým o kayýp liman; gözlerimde yaþýyorsun. Gözlerime bak, neleri kaybettik; ýssýz, sessiz, kimsesiz uçan kuþlar yalnýz, sensiz.
M*avi mavi bakar gözlerim. Gökyüzünden bulutlara kadar uzanýrým. Engin sessizliðe dalar gözlerim. Bir gün bana geleceksin, kal diyecek gözlerin. O anda sözlerin yarým kalacak; bensiz þarkýlar bestesiz, kaidesiz, notasýz, sevgisiz.