Etrafýma þöyle bir baktým da hiç kimse yok
Gerçekten yalnýzmýþým deryanýn ortasýnda
Artýk eminim, bana mutluluktan hisse yok
Can çekiþiyor ruhum, bir gamýn oltasýnda
Söyle neyin var? diye sorsa herhangi biri
Gölgemi gösteririm güneþ gökteyse eðer
Mülkü, dostu olanýn, olur her dem kibiri
Söyle neyin var neyin acýdan gayri Soner
Yalnýzlýðýn çölünde altýn gibi huzuru
Arýyorum her gece, kumlarý eleyerek
Kederimin sebebi, kaderimin kusuru
Sevin beni diyorum ama kekeleyerek
Kime »gülüm« dediysen, sahibi varmýþ bülbül
Umutlanma dalýndan düþmez sana bir yaprak
Ýstersen hüngür hüngür aðla, istersen hep gül!
Gerçek dost acý söyler, senin aþk bahçen çorak
Önümde tek bir yol var, þu kalbimi öldürmek
Hiçbir þey benim deðil, bakýn ellerim bomboþ
Uðraþmayýn! Ýmkansýz artýk, beni güldürmek
Yavaþ yavaþ geberip gider bu gamkeþ sarhoþ
S / ÂYE (01:58) 1 Eylül 2013 / Ýnönü / Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.