TÖVBELERİM DE SUSKUN OLDUM
Bir hayýrsýza kandým gönüle aþký ektim
Dertler döktü baðrýma tükenmez acý çektim
Bulutlandý gözlerim ömrüme sýzý döktüm
Tövbelerim de suskun bu aþka oldum yorgun
Kar tanelerindeyim eririm azar azar
Satýlýr olmuþ aþklar kurulmuþ þimdi pazar
Kalemlerde tükenmiþ aþka olmuyor nazar
Tövbelerim de suskun bu aþka oldum yorgun
Daðlanýrým ciðerden çare gelmez ki elden
Çýrpýndýkça batarým gözümdeki selden
Gelip geçer ümitler gönül denen þu yoldan
Tövbelerim de suskun bu aþka oldum yorgun
Kederin meylerin de meze oldum içildim
Mutluluk deryasýnda sevgilerden biçildim
Patladým volkaným da kahýrlara saçýldým
Tövbelerim de suskun bu aþka oldum yorgun
Esiyor sevda yeli seher yelinde ýlgýn
Kanatlarým kýrýlmýþ gönül olmuþ bir çýlgýn
Bezmiþim hayatýmdan dolaþýr oldum yýlgýn
Tövbelerim de suskun bu aþka oldum yorgun
HAMÝT KARACA 29.8.2013 21:53
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.