Yirmi altý aðustos vakit sabahýn beþi
Ufukta bir boðukluk toza benzer bir duman
Yepyeni günle doðdu Türk’ün umut güneþi
Bir el hedef gösterip ileri dediði an
Türk gücünü unutan kapýmýza dayandý
Ýçin için kaynarken o hasta adam sandý
Kurtuluþ meþalesi Dumlupýnar’da yandý
Yüreklere yazýldý ATA’dan ulu ferman
Yer, gök sustu çýnladý gür ALLAH ALLAH sesi
Düþman hissedip kaçtý iman dolu nefesi
Ýþte böyle baþladý zaferin arifesi
Dünya bir kere daha dedi; “Türk Gücü yaman”
Koþtu, zafere doðru kahraman yiðit erler
“Bu erler asýrlarca çok destan yazdý ,” derler
Vatan size minnettar, ey isimsiz askerler
Cennetlik güllerimiz, hastaya oldu derman.
Kocatepe’nin yolu Ýzmir’e doðru gitti
Dokuz eylül gününde bu yol denizde bitti
“Hedefiniz Akdeniz” emri orduya yetti
Zaferle coþtu vatan gönüle düþtü güman
NÝLÜFER SARP____