TƏZAD

Bahar gəlib, atamoðlu,
sən olduðun yerlərə,
Güllər öz ətrini
saçmaqda yenə.
Yaþýl çəmənlərə,
mavi göylərə
Külək sýðal çəkir,
günəþ nur saçýr.
Burdasa....
Burdasa kainat
özündən qaçýr.
Yandýrýr əlimi
buz salxýmlarý,
Əlimi dondurur
od dilimləri,
Buludlar torpaðýn
üstündə gəzir,
Kimsə göyə sərib
yun kilimləri.
Yoxuþlar üz tutub
aþaðý qaçýr,
Eniþlər zirvəyə
dikib gözünü.
Ulduzlar göylərə
tutub üzünü
Torpaqdan boy atýr,
torpaqdan çýxýr.
Güldürür üzümü
bədbəxt günlərim,
Xoþbəxt günlərimsə
qəlbimi sýxýr.
Ýtlər miyoldayýr,
piþiklər hürür,
Eþidir gözlərim,
qulaðým görür.
Günəþ də dondurur.
Buz tutub yəqin.
Sən baþqa dünyada,
yoxdur xəbərin.
Dostlar arxasýný
döndərib gedir,
Düþmən süfrə açýr,
çörək yedirir.
Kainat xəyanət edib özünə.,
Əyrini hakim kəsib düzünə.
Qul olub þeytanýn
odlu gözünə,
Týxayýb qulaðýn,
HAKK`ýn sözünə.
Sosyal Medyada Paylaşın: