kan kaybı

git desem sana
metruk bir evin son kiracýsý olarak kalmak zor gibi
duvarlara iliþik tüm çivileri batýrýrým kan oturmuþ damarlarýma
öyle bir kramp ki; dinamitler döþeniyor arsýz vücuduma..


dilimin pervazýna tünüyor
ardýç kuþlarý
ruhumdan çýkardýðým kabuslarýn
zenginliðine baþ kaldýrýyorum
gözlerimin feri sönüyor
giyotin kýlýklý insanlar arasýnda..


meçhul sokaklarýn müdavimliðini üstleniyorum.
sessizliðin
sesi yendiðini görünce
basýyorum istifayý.


dilin yetmediðine ver
cinnet arasý düþüremediðim maskelerin
ölümünü öpeyim
yazmadým henüz seni..



us’uma sýðmayan tenine giydirdim
yusuf’un gömleðini..

tüylerim diken diken
gördüðüm asuman..

tanýk olursan taþlarýn aðladýðýna
hatýrla beni
tam da o an
son sözümü iþiteceksin
þiirlerim, bir sende yaþadý
kan kaybýný
veba kaptý harflerimin oncasý.

ne istersen olurdum ya
unut git(sen)
sevdiðim
unut git(sen)
sevdiðim o þarkýyý..







Sosyal Medyada Paylaşın:

nar çiçeğim Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

savaşta kadın olmak kahpe aşk hüznün rengi mor orkide masal kızı günaydın dünya laf işte yasak aşk elma ağlama çocuk!