Ýçimin depremleri yavaþ yavaþ duruldu Etrafta görünenler yýkýk dökük bir enkaz Ayrýlýk utanmadan yüreðime kuruldu Üzülme eski aþkým artýk bir mezar sen kaz Þimdi nefes alsam da artýk ne farkeder ki Ölen gönül bedeni böyle mi terkeder ki?
Islatsa bu sevdayý seneler yaðmur gibi Kurumasa nemleri kurtlansa dolaplarda Ömrüm zaten aynýydý sanki bir kuyu dibi Kurudu tomurcuklar çiçek açmaz saplarda Sakýn gelme geriye düþtüðün enkazda kal Kimse var mý? Dedikçe yanký yapan sesi al.
Bazen ismin anarsam kurumuþ dudaklarla Suya ihtiyacým yok nadasa býraktým ben Peþinden dönme diye mum yaktým adaklarla Belki tekrar yeþerir hasret biçilen bu ten Dönme sakýn geriye seni seven yok burda Biraz dinleniyorum uzanmýþým bak þurda.
Unutmak zaman alýr deseler de inanma Senin gibi hayýrsýz kýrk yýlda bir çýkýyor Kolayca silerim ben gözdeki yaþa kanma Katlandýðým acýlar ciðerimi yakýyor Tanýmam bundan sonra karþýlaþsak da yolda Þimdi selan okundu gömüldün sen bu solda.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.