Bir çiçek açmak ister dalýnda güzeldir,
Dal sarkýnca aðaçlar belin bükerdi,
Hicranlý yaþamlar yaþanýca güzeldi,
Bir mechul içinde günler güzel geçerdi..
Bir çiçek ki açmadan birden soldu,
Ruhunda beliren gittiði bir yoldu,
Dert yüküyle sýrtlandýðý hepsi kondu,
Eller ama yine umutsuzluðu buldu..
Diller söylemez artýk lal oldu sustu,
Sýkýca baðlanayým derken ipler koptu,
Yaþam vardý ama artýk umutlar yoktu,
Umudun ardýnda ise fikir veren çoktu.
Düzen mi bozuk yaþam bumu bilmedim,
Yapýlanlar unutulmuþ bunu hak etmedim,
Sabahlar olmayýnca güneþi göremedim,
Dillerim söylemese de gönülden gizledim..
Unutuldu bunca zaman yaþananlar,
Geçmiþi ýþýk tutunca geleceði anlar,
Ahu zar olmuþ gönül için, için aðlar,
Az geliyor koþmak ovalar ve daðlar..
Ne olursa olsun ayný taþ ayný havan,
Gördüm ki yaþananlarýn hepsi yalan,
Kalmýyor ömür demi oluyor azalan,
Fikir teatisinde oluyoruz ancak oyalanan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.