İsmim konulduğunda ben bebektim...

Beni bana sorma
Uzaklardan örülmüþ sevdalarým var benim...
Kýyýlarýmda esen sýcaklarým
Her güleni dost bilen kucaklarým var benim..
Giderken gül nolur
Her gamzeden alacaklarým var benim..
Tahammülüm ramakta,
Gelmiþ dayanmýþ; can boðazda,
Her güzellik için bin niyazda,
Bin þükür için yapacaklarým var benim..
Aklým ermez benim kaçýþlara
Kin dolu nefretli bakýþlara
Ne yapýyorsam rahatlamak içindir,mümkünse
Sorumluluðum var iþlenmiþ her desene nakýþlara
Neþeyi þevki hakeden bucaklarým var benim..
Ýþlenen her günahta
Alýnan her sevapta
Yürünen her yol ve her sokakta
Açýlacak ellerim yürüyecek bacaklarým var benim..
Hor görme nolur
Afacan çocuklara benzet
Beni kendinde hisset,kendini bende
Hem aðlayýp hem gülende
Gezipte daha gidemediðim her yerde,
Ýçecek suyum yiyecek lokmalarým var benim...
Daha düncaðýzdý galiba mütemadiyen
Kuþ yuvasýna dadanan çocuklardýk, haliylen
Düþüp kalkacak
Yara berelerle koþacak
Ana kucaðý arayacak özlemlerim var benim...

Ýsmim konulduðunda ben daha bebektim
Vaktinde geldim vaktinde gideðim,
Günde beþ kez davete seðirteceðim,
Bir gün elbette göçeceðim
Ama ismimle gençleþeceðim
Onun yaþamasý için sarfedecek emeklerim var benim...
Sosyal Medyada Paylaşın: