karýþýr yüzümün karanlýðýna gölgesi saç diplerimden baþlar ölüm kalkma gözlerimden zahmetine can atan benim
týrnaklarým pembe miydi anne kan çekilirse morlar gideceðini muþtularmýþ zaten üþüyorum anne morglar neden soðutuyor kanýmý
açtýðýmda gözlerimi dünya gemisinde ilk ezandan önce okuduðunda kulaðýma Kamet’i dediðinde gül yüzlü adýn Aze Sala’m okunurken Arþ-ý Âlâ’ya yükselen minarede ben de duyacak mýyým adýmý anne