===ADAM OLAMAMAK===
Adam oðluna:
_Sen adam olamazsýn,
Acýrým ben kendi halime,
Üzülürüm, seni yetiþtiremediðime.
Oðlu her defasýnda;
Ders almazdý yaptýðý hatalardan,
Babasýna dönerek:
_Göreceksin ben adam olacaðým;
Sen ise söylediðinden utanacaksýn...
_Ýnþallah evladým, inþallah...
Adam okuttu oðlunu,
Gönderdi üniversteye,
Gidiþ o gidiþ, oðlu,
Dönmedi bir daha geriye...
Adam uzun süre aradý oðlunu,
Raslayamadý bir türlü izine,
Evlat acýsýyla yandý;
Uzun yýllar aðladý;
Unutamadý, onu bir türlü,
Suçladý hep kendini...
Derken zaman gelip geçti;
Yýllar birbirini kovaladý;
Bir gün adamýn kapýsýna polisler dayandý;
Apar topar adamý kelepçelediler,
Götürdüler savcýnýn odasýna,
Savcý piþkin mi, piþkin,
Aðzý varacak kulaklarýna,
Gür bir sesle adama seslendi:
_Tanýdýn mý beni?
Adam ihtiyardý;
Gözleri zor seçiyordu, insanlarý,
Ýzin isteyip, taktý gözlükleri,
Uzun süre savcýya baktý baktý...
Birden baþladý aðlamaya.
_Korkma sana bir þey yapacak deðilim.
_Ben senin haline aðlýyorum;
Adam olamadýn; ben buna yanýyorum.
_Ne demek adam olamadýn?
Koskocaman savcýyým ben, savcý...
Babasýn diye suçunu baðýþlýyorum.
_Savcý olmak baþka þey, adam olmak baþka;
Eðer adam olsaydýn,
Babanýn ellerini baðlatarak, ayaðýna çaðýrtmazdýn;
Evlat acýsýyla yýllarca beni yakmazdýn;
Hadi diyelim ki bir þey ispatlamaktý gayen,
Gelirdin evimize, öperdin elimi,
Böylece alýrdýn gönlümü...
Þimdi ben sana, adam oldun desem,
Baþta kendimi, sonra seni aldatýrým.
Kusura bakma, sen adam olamadýn.
Bu kafaylada olamazsýn!
Oðlu bu kez hatasýný anladý;
Ýþ iþten geçti; neye yaradý?
Yýlmaz Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.