Sonbahar Sessizliği
Sanki az önce akþamdý gözlerin ne zaman gittin
kaç dakika geçti yada kaç asýr bilmiyorum
Hatýrlýyorum
çocukken oynadýðýmýz mahalle oyunlarýný akþam üstleri
saklambaç mesela
saklandýðým yerden alelacele çýkmalarýmý hatýrlýyorum
bulsunlar diye bir an önce beni
Çocukluðumdan beri aþýrý korkularýmý, aþýrý sevmelerimi
çünkü çok sevmek kaybetme korkusuyla iliþkiliydi
ben istemedim, anlaþýlan herkes bu yüzden býrakýp gitti beni
Sen geceleri baþucumdaki bir bardak su gibisin
seviyordum seni kaybettiðim gibi bütün sevdiklerimi
biliyordum sana göre sebepli bana göre sebepsiz gittiðini
gerekenden fazlasýný ihtiva ediyorsa bilmek
acýtýyor insanýn içini
içimin aykýrý sancýsýsýn sen yani acýtýyor bilmek, gidiþin gibi
Þimdi bir þeyler çok fazla sanki
çok fazla ölüm
çok fazla þarký her þey çok daha eski gibi
Gitmek düþüyor belkide payýma
sarýp sarmalayýp bir sigara kaðýdýna
sonra ardýndan biraz da yaðmuru
yürüyüp gitmeli yapraklarýn üzerine basa basa
sarý bir sonbahar sessizliðini...
Meryem Akyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.