AĞLAMANIN BEDELİ

Ýnanmakla baþlar ulvi heyecan!
Ey Sevgili Can!
En Sevgili Canan!
Aðlamak;
Damlanýn, özgürlüðe adým atmasý
Aðlamak;
Düþüncenin ummana taþmasý.
Gözyaþý;
Ha sahi!
Sahtesi gerçeðinden nasýl ayrýlýr?
Kalbinden vurulan duyar acýyý!
Maskelenir bazen içe akýtýlýr,
Ömür boyu taþýr, dinmez sancýyý.
Gözyaþý;
Hissiyatýn süzülüp dýþarý sýzmasý
Volkandan daha tesirli o damlalar.
Aðlamak;
Kalbin ince gýdasý.
Ýdraki kör olana her gün gecedir
Göz boyamamý diyorsun akan yaþlara?
Umman, insandadýr, kendi içinde
Marazlý bir kalpte merhamet olmaz,
Hissiyat olmasa gelir mi kalbe?
Ýç görüntü belli olur söz ve eylemde
Gülünü kurutmuþsan suçu kimdedir?
Düþünceler çevrilmiþ dikenli tellerle
Küp içindekini sýzdýrýr olduðu yere.
Kalbinde yeri olanýn davranýþý da öyledir
Ve…
Çirkinlik, insanýn özündedir
Öz, saðlamsa aramaz kusur
Öze gelmeyen gözede gelmez
Dost dostun aynasýdýr, biline!
Özü bozuk olanýn sözü de bozuktur
Bir damla;
Aktý, diye olmamalý siyaset!
Malzeme olamaz akan damlalar
Merhamet yoksa insan da, vicdan!
Kalbi karalar…..
Ve…
O’ acý insanýn
Kor ateþ olur içinde!
Yüreðinden yaralar…….
Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: