mazide kalsın herşey
suskunluðumu baþarýn sanma
düþünüyorum þimdilerde
ne unutabilirim yaþadýklarýmý
ne de yaþattýklarýný senin
terketme beni diyen
sensiz ne yaparým ben diyen
sen deðil miydin
her sabah geçerdin kapýmýn önünden...
usulca bakardým perdelerin ardýndan
aðýr aðýr adýmlarla sen yürürken
seyrederdim sevdiðim seni ben
bilir misin her gece düþünürdüm seni
senden ses çýkmayýnca ben
baþýna kötü þeyler geldi sanýrdým
annen fenaydý bir de küçük kardeþin
hele babaný hiç anlatmayayým
küçük bir gri arabanýz vardý
hiç gezdirmedin o arabanla beni
þimdi hangi gri arabayý görsem
içinde sen varsýn sanýrým ben
seni hiç unutmadým ben
bir de o güzel sözlerini
neþeyle gülerdin sen
kahkahalarla hemde
seni seviyorum derdin
insan hiç sevdiðini unutabilir mi
beni býrak diyebilir mi
ne sen unuttun beni
ne de ben seni
o halde bizler neyin kavgasýndayýz þimdi
niye aðlýyoruz ikimizde þimdi
sen benim tek aþkým ol
bende senin tek sevdiðin
bir el dokundu omuzuma
sarsýldým aniden þimdi
ahhh be caným artýk hiçbirþey eskisi gibi deðil
köprülerin altýndan çokkkk sular akýp geçti
ne sen bende tek kaldýn
ne de ben sende
zaman denen acýmasýz çark
unufak etti ikimizi
býrak dedim býrak artýk
herþey mazide kalsýn þimdi
candan
27.8.2013
salý
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.