Öylesine bir düþ’tün sen içimin bayýldýðý,
Kýzýl mý desem, mavi mi?
Adýný koyamadýðým.
Özlemlerle açýlan okyanus gözlerimin,
Gördüðü sade bir beyaz tavandý.
Ufkun derinliðine inerken ruhum ürpertilerle,
Tüm bulutlar aðladý inceden yalnýzlýðýma.
Ve hýrçýn bir kamçý yedi zamanýn atlýsý.
Bir dönem Havva idim,
Sonra Kleopatra.
Dahasý yaðmurlarla yaðdým tenine,
Milim milim sana karýþtým.
Geçmiþ zamanýn dönüþümünde ben,
Bir Mata Hari’yim.
Bir Leydi Diana.
Ölümsüzdü aþklarým
Koynumda yitip gitti tüm yaktýklarým.
Ben,
Ben,
Ben...
Belki de bir Venüs’tüm!!!
Okyanusun sessiz kýzý.
Siren kayalýklarýnda aþkla kýyýya vuran.
Balýklar toplarken her bir tanemi,
Sende çoðalan.
Acýsýndan parçalansa da mehtap,
Güneþ her gün yeniden parlayacak.
Güne yaðarken gece,
Dilimdesin sen, tek hece.
Gözlerimde okyanusu taþýrken,
Kaybolmasýn tek damlasý mavi’nin.
Boðulmasýn aþk...
Belki de Anastasia’yým,!
Bir devri depremlerle kapatan.
Elveda derken geçmiþime,
Özgür uçar,
Mavi kanatlý,
Mavi martýlar.
Ben o’yum,
Ben bu’yum,
Ben þu’yum.
Ben tarihler boyu,
Mavi’nin kýzýlýyým...
.........................................EMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.