yalnız ölüm

bir ölüm hazýrladým kendime;
herkesten uzak bir mecrada,
sessiz,sakin ve yalnýz bir ölüm.
çekilmez bir çile dünyanýn kahrý,
her þey anlamsýz ve tatsýz.
gün gelir sevdiklerinde düþman olurmuþ insana.
gün gelir derdini bile sormazlar.
çok seversin deðer bilmezler.
kimileri için paradýr herþey.

aþk,sevda,huzur,mutluluk.
herþey para da biter onlar için
bir mal alýr gibi, satar gibi
satarlar bütün sevgileri.
paran varsa;
onurlusun,gururlusun, aðasýn,paþasýn,
saygý deðer,haysiyetli bir insansýn....

yaa?

huzurlu musun?
mutlu musun?
her þeyi bir kenara attým..
ya benim sevgim,aþkým..

benim sevgime niye saygý duymuyorlar?
tam bulmuþken gönül dengimi ,
tam sevmiþken adam gibi birini,
engel koyup, deve atlat diyorlar
pireyi,fil ediyorlar...

ya ben...
benim halimi bilen var mý?
üç beþ kuruþun peþine düþenler,
kendini çok bilmiþ görenler,
bir gencin feryatlarýný,
bir gencin göz yaþlarýný görmüyorlar mý?
ancak ölümü göze alacak kadar sevenler aðlarmýþ.
ben bu sevda için azraille arkadaþ oldum bee.

ne eylesin bu gönül,
ne eylesin bu kalp.
bilinmezse kadir,kýymet.
yakýnda kopacak bir kýyamet.

bir ölüm hazýrladým kendime,
herkesten uzak bir mecrada,
sessiz,sakin ve yalnýz bir ölüm....


Mustafa TELLAL

07/09/2004
ARÞÝVDEN...



Sosyal Medyada Paylaşın: