Benden önce ölürsen, affetmem seni. Ýki kisilik hayati tek baþýma yasamak aðýr gelir. Bilirsin ben sensiz gülemem. Konuþamam. Gidemem. Gelemem. Hele ki ben; asla sensizlikle mücadele edemem. Benden önce ölürsen, affetmem seni. Birlikte her sabah seçtiðimiz kýyafetlerinin yerini bir beyaz örtü alýrsa dayanamam buna. Hem ben bilemem ki beyazla ne uyum güder. Tek bildiðim gelmiyor beyaz içinde gidenler. Benden önce ölürsen; affetmem seni. Kokusunu severim ama; Evin olursa topraðýn yedi kat dibi. Sevemem. Kokusundan kaçar, üstüne basamam sen altýndayken. Benden önce ölürsen affetmem seni. Hem ben çayý tek içemem ki. Þaka deðil! Ýnan benden önce ölürsennn... Sosyal Medyada Paylaşın:
SıfırŞair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.